بـاختـی در کار نیستـــــــــ ،

        ایـن بـار بـا قلبــــم ریسکــــ کـرده ام یـا می بـرم یـا می میـرم

                             مدتهاست فصل نبودنت رسیده

    اما تمامی ندارد،و من،تو را در خاطره ای مرور میکنم به نام، تنهایی

                 آرام شـده ام ،ماننـد درختــی که در پــاییــــز،

                 تمــام بـرگـــــ هایـــش را بــــاد بـــرده باشـــد

    گاهی شعر به سراغم می آید ،گاهی یاد تو ،فرقی نمی کند

               هردو همیشه به دلتنگی من ،ختم می شوند

با بودنتــــ ،حتی با یکـــــ گل ،بـهار می شود

چـه زمستـان جـان فرساییستـــــ نبودنتــــ،ندیدنتـــــ ،رفتنتــــ،

    رفتـی و بـه انتظارتـــــــ چشــم بـه ساعتــــــ شنـی دوختــــم ،

           چنــد صحــــــرا گذشتـــــــ و تـــــو هنـــوز نیامــــدی

             خیالتــــــــ همیشــــه هستـــــــــ،چقــــدر دلــــــــم ،

              امــــروز تـــــورا می خواستـــــــ ،نــــــه خیالتــــــــ را

     آسمــان دلـــم ، فقـط در انحصــــار پـــــرواز چشــمان  توستــــــــ ،

  آنقــدر آمدنتــــــ را محـال میدانستــــم،کــه رفتنتــــــ را بــاور نــدارم

  خیـــالــی نیستـــــــ ،مــن بــه،هـــا کــردن،دستهایـــم ،عادتـــــ دارم

         تــــو تمـــام مــن باش ،مـــن بـــه نبـــودنـــم قانعـــه ام

                     درستــــــ مثــــل یکـــــــ جـــــزیـــــره،

          از هـــــر طرفــــــــــ بــه تنهایــــی محــــدود شــــــدم

                بــــه عشـق خوانـــدن شعـــــــر چشمانتــــــ ،

        تمـــام کوچـــه هـــای انتــــــــظار تـــو را ،از بــــر کـــرده ام

برایتــــ چـند سطــر سکوتـــــــ نوشتــــــم ،

تــا در تنهایــی خـــود ،هـــر جـــور کــه میخواهــی تــرجــمه اش کنــی

   قیافـه ام تابلـو شـــده بــود ،گفتــند چـی میکشـی ؟گفتــم زجـــر

    گفتـــند نــه ،یعنـــی چــی مصرفــــــ میکنـــی ؟ گفتـــم زنــدگــی

     رفتـی و گفتـی بـــــازی بـــرد و باختــــــ داره ،بغــض کـــردم ،

     و گفتــم من بـــازی نکـــردم ،مــن بـــا تـــو زنــدگــــی کــردم

           تمــام شــد ،زخـــم خــورده ام،دیگــــر نمی بینمتــــــ

  نقابـــــ دورنگیتــــــ را بـــــردار ،بگــــذار صورتتــــــ هوایـــی بخــــورد

             تـنـهــایی،بغــض،نــگـاه خــیس،دیــوار ،شبـــــــ،

   خـدایــــا، ایــن همــه را بــایـــد بــا سکوتـــــــ تنظیــــم کنــــم

       شبـــــــ کــه می شـــود،نبودنتـــ را زیــر بالشــم میگـــذارم ،

                  شجاعتـــــم را زیـــــر ســـوال می بـــــرم،

                       خـــدا یــا دوام می آورم یـــا نـــه؟؟

         تنـــهایــی شنیــدنــش کـافــی نیستــــــــــ ،

                              از خـــدا میـــخواهــم لمسـش کنـــی

        خــدایــــا ،یـــا فـــریـــاد گلــویــــم را بگیــر ،یــا بغضــــم را ،

                        هـــردو راه هــم را بستــه انـــد

       شبـــــــ ،بــه مهمانــی خوابــــ هایتــــــ دعوتــــــ شــــدم ،

                            و روز بــه انتــظـار شبـــــــ

                                  اشتبـــــاه از مــن بـود،

            پـررنگـــ نــوشتمتــــــ ،بــــه سختـی پــاکـــــ می شـــوی